گفتاری از آيت الله وحيد خراسانی درباره امام زمان
امام به معناى پيشوا ومقتدا است ودر اصطلاح اماميه، پيشواى معصوم ومنصوب از طرف خدا است كه مقام رياست عامه را دارا مى باشد.
"امام زمان"، متخذ ازكلمه صاحب الزمان است كه در ادعيه وزيارات آمده است.
در زيارتى كه هر روز بعد از نماز صبح، حضرت ولى عصر(علیه السلام) به آن زيارت مى شود آمده است: اللهم بلغ مولاى صاحبَ الزمان صلوات الله عليه...
حضرت آيت الله وحيد خراسانى درباره کلمه "امام زمان" چنين مي گويد:
اگر درباره اضافه شدن كلمه "صاحب و امام" به زمان انديشه كنيد و در اين كه آن حضرت، جلوى زمان و پيش از زمان است و زمان، پشت سر اوست فكركنيد، تمام كمال معرفت را نسبت به حضرت مهدى (علیه السلام)پيدا مي كنيد. زيرا اصلاً هيچ تعبيرى اَدَق از اين تعبير نيست و اين تعبير، فقط نسبت به حضرت حجَت (علیه السلام) ودر خصوص آن حضرت است. اگركسى عمق اين مطلب را بفهمد، خواهد دانست كه چرا امام زمان (علیه السلام) پير نمى شود.
آن حضرت هم مقدَم بر زمانيات است وهم مقدم بر زمان، وامامت زمان ممكن نيست مگر آن كه به سر حد تجرَدى برسد كه بتواند تمام زمان را امامت كند و آن چه همه فحول بشر را گيج كرده اين است كه او به مرحله تجردى است كه تمام زمان را امامت مي کند ودر عين حال، متجسد است و اجتماع اين تجسد با آن ترؤح، و آن ترؤح با اين تجسد، از خصوصيات حضرت حجت (علیه السلام) است. امام است براى زمان.
اين مطلب كه براى بعضى كوتاه فكران مشكل شده كه چگونه است همه پير مى شوند و آن بزرگوار پير نمى شود و چطور مرور زمان بر او اثرى نمي گذارد، كه "ان الشمسَ وَالقمَرَ يبليان کل جديد"1 حل مى شود. زيرا وقتى شمس وقمر به آن جا مى رسد خاموش مى شود.
مقام آن حضرت مقامى است كه به مجرد رسيدن شمس وقمرى كه يبليان كلَ جديد به آن مقام اين دو خاموش مى شوند. او شمس و قمر راكهنه مي کند، اما شمس و قمر او را پير و فرسوده نمى سازد.
اين امامت در مرحله فعليت، بالنسبة به زمان، نه تنها اهل زمان، از مختضات حضرت حجت (علیه السلام) است و جز او براى احدى در عالم چنين مقامى نيست، لذا آن حضرت ملقب است به صاحب الزمان، پس وجود او مسيطر بر زمان است.
پی نوشت
1.قال رسول الله صلى الله عليه و آله: يا ايها الناس انكم فى زمان هدنه، و انتم على ظهر السفر و السير بكم سريع. فقد رايتم الليل و النهار و الشمس و القمر يبليان كل جديد و يقربان كل بعيد، و ياتيان بكل موعود. فاعدوا الجهاز لبعد المفاز. فقام المقداد فقال: يا رسول الله! ما دار الهدنه؟ قال: دار بلاء و انقطاع. فاذا التبست عليكم الفتن كقطع الليل المظلم، فعليكم بالقرآن. فانه شافع مشفع و ماحل مصدق. من جعله امامه قاده الى الجنه و من جعله خلفه ساقه الى النار. "تفسير عياشى 13،1"
منبع :
برگرفته ازگفتارى كه در پايان كتاب "پيام امام زمان " نوشته سيد جمال الدين حجازى از حضرت آيت الله وحيد خراسانى آمده است.