آیات مهدوی:‌ آیه ۳ سوره بقره

آیات مهدوی:‌ آیه ۳ سوره بقره


آیه 3 سوره بقره مشاهده آیه

الَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِالْغَيْبِ وَيُقِيمُونَ الصَّلَاةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ يُنْفِقُونَ
آن کسانی که به جهان غیب ایمان آرند و نماز به پا دارند و از هر چه روزیشان کردیم به فقیران انفاق کنند.

نام تفسیر شرح تفسیر
تفسیر کوثر تفسیر کویر:در آيه مورد بحث نخستين صفتى كه براى متقين ذكر شده، ايمان به غيب است يعنى ايمان به تمام حقايقى كه از حواس ظاهرى پنهان است كه شامل ايمان به خدا و صفات خدا و روز قيامت و عالم مجردات و ارواح و ملائكه و شياطين است و يكى از مصاديق ايمان به غيب ايمان به ظهور مهدى موعود است كه در بعضى از روايات ما آمده است.
روان جاوید در برهان از عياشى نقل نموده از امام صادق (ع) كه آنها شيعيان ما هستند كه ايمان مياورند بغيب عالم و برپا ميدارند نماز را و از آنچه روزى داد خداوند بآنها انفاق ميكنند و از آنچه ياد داديم ما بآنها خبر ميدهند، و نيز در برهان از آن حضرت نقل فرموده كه مراد از كسانيكه ايمان بغيب دارند آنهايند كه معتقد بقيام قائم ما هستند كه او حق است و نيز در آنكتاب از آنحضرت نقل نموده كه پس از سؤال از تفسير آيه فرمودند پرهيزكاران شيعيان على (ع) هستند و غيب او حجت غائب است و استشهاد فرمودند بآيه شريفه و يقولون لو لا انزل عليه آية من ربه فقل انما الغيب للّه فانتظروا انى معكم من المنتظرين: يعنى بگو اى پيغمبر در جواب كسانيكه مطالبه حجت مينمايند از تو كه جز اين نيست حجت مخصوص بحق است منتظر باشيد همانا من هم با شما از منتظرانم، كه در اين آيه بقرينه سؤال مراد از غيب حجت است، و نيز در آنكتاب از جابر بن عبد اللّه انصارى نقل نموده از پيغمبر (ص) در ضمن حديثى كه در آن نام دوازده امام عليهم السلام ذكر شده و آخر آنها حجت قائم است كه آنحضرت فرمود خوشا بحال كسانيكه صبر كنند در غيبت او و ثابت باشند بر محبت او آنها كسانى هستند كه خداوند وصف فرموده است آنها را در كتاب خود بآنكه ايمان مياورند بغيب و آنها حزب خدا هستند و غلبه با آنانست.تفسیر روان جواید:
نور تفسیر نور :قرآن، هستى را به دو بخش تقسيم مى‏كند: عالم غيب غيب به خداوند متعال، فرشتگان، معاد و حضرت مهدى عليه السلام اطلاق شده است. و عالم شهود. متّقين به كلّ هستى ايمان دارند، ولى ديگران تنها آنچه را قبول مى‏كنند كه برايشان محسوس باشد. حتّى توقّع دارند كه خدا را با چشم ببينند و چون نمى‏بينند، نمى‏خواهند به او ايمان آورند. چنان كه برخى به حضرت موسى گفتند: «لَنْ نُؤْمِنَ لَكَ حَتَّى نَرَى اللَّهَ جَهْرَةً» «2» ما هرگز به تو ايمان نمى‏آوريم، مگر آنكه خداوند را آشكارا مشاهده كنيم.