آیات مهدوی : آیه 36سوره حجر

آیات مهدوی : آیه 36سوره حجر

سوره توبه آیه 36(مشاهده آیه)

إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِنْدَ اللَّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِي كِتَابِ اللَّهِ يَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ۚ ذَٰلِكَ الدِّينُ الْقَيِّمُ ۚ فَلَا تَظْلِمُوا فِيهِنَّ أَنْفُسَكُمْ ۚ وَقَاتِلُوا الْمُشْرِكِينَ كَافَّةً كَمَا يُقَاتِلُونَكُمْ كَافَّةً ۚ وَاعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ مَعَ الْمُتَّقِينَ
ای اهل ایمان، بسیاری از علماء و راهبان (یهود و نصاری) اموال مردم را به باطل طعمه خود می‌کنند و (خلق را) از راه خدا منع می‌کنند و کسانی که طلا و نقره را گنجینه و ذخیره می‌کنند و در راه خدا انفاق نمی‌کنند آنها را به عذابی دردناک بشارت ده.

نام تفسیر شرح تفسیر
تفسیر اطیب البیان گفت شيطان پروردگارا حال كه من رانده شدم و مشمول لعن تو تا قيامت شدم، پس مرا مهلت ده و نميران تا روزى كه بنده ‏گان برانگيخته مي شوند . امتحان بندگان كه در مقابل انبياء و ائمه و علماء و دعات حق فرمايشات الهى را ترك كنند و اطاعت شيطان كنند كه كاشف از خبث سريره آنها است، چنانچه مؤمنين و مطيعين و عباد مخلصين اعتناء باو نكردند و بوظيفه خود عمل كردند، چنانچه خداوند مي فرمايد: از قول شيطان. وَ قالَ: الشَّيْطانُ لَمَّا قُضِيَ الْأَمْرُ إِنَّ اللَّهَ وَعَدَكُمْ وَعْدَ الْحَقِّ وَ وَعَدْتُكُمْ فَأَخْلَفْتُكُمْ وَ ما كانَ لِي عَلَيْكُمْ مِنْ سُلْطانٍ إِلَّا أَنْ دَعَوْتُكُمْ فَاسْتَجَبْتُمْ لِي فَلا تَلُومُونِي وَ لُومُوا أَنْفُسَكُمْ‏(ابراهيم آيه 26 و 27.) و خداوند اسباب عبادت و معصيت را در دست‏رس بنده‏گان قرار داده حافظ ميگويد (صالح طالح متاع خيش نمودند گروهى اين گروهى آن پسندند). (امر دوم) در بيان مراد از وقت معلوم اخبار مختلف است در بعض اخبار دارد بين نفختين كه در قرآن مي فرمايد: وَ نُفِخَ فِي الصُّورِ فَصَعِقَ مَنْ فِي السَّماواتِ وَ مَنْ فِي الْأَرْضِ إِلَّا مَنْ شاءَ اللَّهُ ثُمَّ نُفِخَ فِيهِ أُخْرى‏ فَإِذا هُمْ قِيامٌ يَنْظُرُونَ (زمر آيه 68.) و در بعض اخبار دارد بدست حضرت بقية اللَّه در صخره بيت المقدس كشته ميشود در بعضى اخبار دارد در دوره رجعت در كرة آخر امير المؤمنين جنگ با شياطين ميكند و پيغمبر صلّى اللَّه عليه و اله و سلّم از آسمان ميآيد و نيزه حواله شيطان ميكند و كشته ميشود و ما چون نميتوانيم ترجيح بين اين اخبار دهيم مى‏گوييم معلوم عند اللَّه. قالَ رَبِّ فَأَنْظِرْنِي إِلى‏ يَوْمِ يُبْعَثُونَ نظر به اينكه ميدانست كه يوم بعث ديگر مردن ندارد تقاضاى حيات ابدى نمود و اين تقاضا كمال دلالت را دارد بر حماقت شيطان با اينكه ميدانست لعن ابدى و عذاب دائمى و اينكه هر چه بماند عقوبتش بيشتر ميشود تقاضاى عفو نكرد نادم نشد توبه نكرد.