آیات مهدوی:‌ آیه 155 سوره بقره

آیات مهدوی:‌ آیه 155 سوره بقره


آیه 155 سوره بقره مشاهده آیه

وَلِكُلٍّ وِجْهَةٌ هُوَ مُوَلِّيهَا ۖ فَاسْتَبِقُوا الْخَيْرَاتِ ۚ أَيْنَ مَا تَكُونُوا يَأْتِ بِكُمُ اللَّهُ جَمِيعًا ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلَىٰ كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
هر کسی را راهی است به سوی حق که بدان راه یابد (یا قبله‌ای است که به آن روی آورد) پس بشتابید به خیرات که هر کجا باشید همه شما را خداوند (به عرصه محشر) خواهد آورد و محققا خدا بر همه چیز تواناست.

امام صادق علیه السلام فرمود:« برای قیام قائم علیه السلام نشانه هایی است از جانب خدا برای مؤمنان.» محمد بن مسلم پرسید:« آن نشانه ها چیست؟» امام علیه السلام فرمود:« خداوند در آیه 155 سوره بقره می فرماید « ولنبلونکم بشیء من الخوف والجوع و نقص من الاموال و الانفس والثمرات و بشرالصابرین.» مقصود خداوند این است که مؤمنان را قبل از ظهور قائم علیه السلام گرفتار می کند به ترس از پادشاهان بنی فلان در آخر حکومت شان و به گرسنگی به دلیل گرانی اجناس و کساد بازار و کم بودن سود و مرگ های فراگیر و سریع و کمی محصولات کشاورزی. و در انتها هم به صابرین بشارت می دهد که فرج مهدی علیه السلام نزدیک است.» منبع اصلی: بحارالانوار، ج52،‌ ص 202، حدیث 28
نام تفسیر شرح تفسیر
تفسیر جامع آزمايش مؤمنين پيش از ظهور قائم و ابن بابويه بسند خود از محمد بن مسلم روايت كرده در آيه: وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ گفت حضرت صادق عليه السّلام فرمود پيش از قيام قائم ما براى مؤمنين علاماتى ميباشد عرض كردم علائم مزبور چيست؟ فرمود خداوند ميفرمايد ما آزمايش ميكنيم مؤمنين را بچيزى يا بترس از پادشاهان يا ببالا بردن قيمت اجناس يا بكسادى تجارت آنها يا بمرگ متصل بهم و پى در پى و كمى ميوجات و زراعات و بشارت بده بصبر كنندگان در آن هنگام كه بزودى فرج قائم ما حاصل شود اى محمد اينها تأويل آيه بود كه بيان كردم و خداوند فرمود تاويل آيات را نميدانند مگر راسخون در علم و نيز روايت كرده از ابى حماد مرفوعا گفت امير المؤمنين عليه السّلام براى تعزيت و تسليت اشعث بن قيس كه برادرش فوت شده بود تشريف برد فرمود اى اشعث اگر زارى و بى‏تابى نمائى حق رحم را ادا نمودى و اگر صبر كنى حق خدا را ادا كنى چه بر تو قضاء خداوند جارى است و تو نيكو ميباشى اگر صبر بر مصيبت نمائى و اگر زارى كردى باز قضاء خداوند جارى است و تو مذمومی.
تفسیر شریف لاهیجی وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ و هر آينه مى‏آزمائيم ما شما را اى مؤمنين بچيزى از خوف دشمنان وَ الْجُوعِ و بچيزى از گرسنگى و قحط وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ و بچيزى از نقصان مالها وَ الْأَنْفُسِ و بچيزى از نقصان نفسها بقتل و موت و امراض وَ الثَّمَراتِ و بنقصان ميوه‏ها و محصولات، يعنى ما شما را باين امور آز وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ و هر آينه مى‏آزمائيم ما شما را اى مؤمنين بچيزى از خوف دشمنان وَ الْجُوعِ و بچيزى از گرسنگى و قحط وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ و بچيزى از نقصان مالها وَ الْأَنْفُسِ و بچيزى از نقصان نفسها بقتل و موت و امراض وَ الثَّمَراتِ و بنقصان ميوه‏ها و محصولات، يعنى ما شما را باين امور آزمايش ميكنيم كه آيا شما بعد از اين صبر و شكيبايى ميورزيد و يا جزع و فزع مينمائيد وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ و مژده ده‏اى محمد صبر كنندگان را در بلايا بدخول در جنت چنانچه در مصباح الشريعه از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده كه «قال اللَّه: وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ اى بالجنة» و در كتاب كمال الدين و تمام النعمه از حضرت صادق عليه السّلام روايت كرده كه اين آيت در باب علامات ظهور قائم آل محمد صلوات اللَّه عليه و آله نازل شده، و مراد از «وَ بَشِّرِ الصَّابِرِينَ» اينست كه بشارت ده صابرين را بعد از وقوع اين امور بتعجيل خروج قائم آل محمد صلى اللَّه عليه و آله، و آله پس مبشّر به در اينجا مقدر است، بنا بر تصريح مصباح الشريعه مبشّر به جنت است، و بنابراين حديث مبشر به تعجيل ظهور قائم عليه السّلام. ليكن تفسير اول تفسير ظاهريست و ثانى تفسير باطنى بنا برين محمد بن مسلم كه راوى اينحديث است گفته كه چون حضرت اين آيت را تفسير بخروج قائم آل محمد صلوات اللَّه عليه و آله كرد فرمود: «يا محمد! هذا تأويله، ان اللَّه عز و جل يقول: وَ ما يَعْلَمُ تَأْوِيلَهُ إِلَّا اللَّهُ وَ الرَّاسِخُونَ فِي الْعِلْمِ». الَّذِينَ يعنى آن صابران آن چنان جماعتى‏اند كه إِذا أَصابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ چون برسد ايشان را مصيبتى قالُوا گويند: إِنَّا لِلَّهِ بدرستى كه ما از آن خداوند مستجمع جميع صفات كماليم و او مالك ماست وَ إِنَّا إِلَيْهِ راجِعُونَ و بدرستى كه ما بسوى او و جزاى او رجوع كنندگانيم. در نهج البلاغة المكرّم مذكور است كه «انّا للَّه اقرار على انفسنا بالملك، و انا اليه راجعون اقرار على انفسنا بالهلك.» أُولئِكَ آن صابرين قائلين كلمه استرجاع عَلَيْهِمْ صَلَواتٌ مِنْ رَبِّهِمْ بر ايشانست ثناهاى جميل از نزد پروردگار ايشان وَ رَحْمَةٌ و رحمت يعنى نعمت دنيوى و اخروى وَ أُولئِكَ و ايشان هُمُ الْمُهْتَدُونَ ايشانند راه راست يافتگان از حضرت صادق عليه السّلام مرويست كه اين آيت وافى هدايت در شأن امير المؤمنين عليه السّلام نازل شده بعد از آنكه استماع شهادت برادرش حضرت جعفر طيّار سلام اللَّه عليه در حرب مؤته نمود، و زبان را بكلمه استرجاع گشود و قبل از اين بكلمه استرجاع احدى گويا نشده بود