معنا، مفاهیم، تعاریف

امامان (علیه السلام)، هر كدام ولي الهي هستند كه ولايت و رهبري آنها باامر الهي مشخص گرديده و توسط پيامبراكرم(صلی الله علیه و آله و سلم) معرفي شده

امام به معناى پيشوا ومقتدا است ودر اصطلاح اماميه، پيشواى معصوم ومنصوب از طرف خدا است كه مقام رياست عامه را دارا مى باشد.

امام در اصطلاح اسلامی و مسلمین به «کسی یا چیزی می‎گویند که با فرمان الهی، راهنما و هدایتگران‎ ما به راه خداست خواه انسان باشد

امامت در لغت به معناي رهبري و رياست امت است که طبعاً نوعي تبعيت و پيروي گروهي را به همراه دارد.

امامت و رهبری نه تنها به عنوان یک ضرورت و واقعیت عینی در تاریخ بشر مطرح بوده است

واژه «امامت» در لغت به معنای رهبری و پیشوایی، و «امام» به معنای مقتدا و پیشواست، خواه انسان باشد، یا چیز دیگر، چنان كه ابن فارس گفته است:

می دانیم که در میان ما شیعیان مسئله امامت اهمیت فوق العاده ای دارد و در میان سایر فرق اسلامی آنقدر برای این مسئله اهمیت قائل نیستند. سر مطلب اینست که مفهوم امامت در نزد شیعه با مفهوم امامت در نزد سایر فرق اسلامی متفاوت است.

پس آنچه از معانى ولايت در موارد استعمالش به دست مى آيد اينست که ولايت‏ عبارتست از يک نحوه قربى که باعث و مجوز نوع خاصى از تصرف و مالکيت تدبير مى شود

گرچه در مورد اهميت بحث ولايت، آيات و روايات متواتري داريم كه ولايت را منحصر در يك چيز نمي داند، اما اين نوشتة ولايت و معنا و مفهوم آن را بيان مي كند.