آیات مهدوی: آیه 41 سوره الرحمن
آیه 41 سوره الرحمن مشاهده آیه
يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ بِسِيمَاهُمْ فَيُؤْخَذُ بِالنَّوَاصِي وَالْأَقْدَامِ
(آن روز) بدکاران به سیمایشان شناخته شوند، پس موی پیشانی آنها را با پاهایشان بگیرند (و در آتش دوزخ افکنند).
| نام تفسیر | شرح تفسیر |
| تفسیر اثنی عشری | در بصائر الدرجات- روايت شده كه از حضرت صادق عليه السّلام از معنى اين آيه سؤال شد، فرمود: نه چنين است كه مردم مىگويند در روز قيامت خداوند گناهكار را به علامتى كه در سيماى ايشان است مىشناسد، زيرا خالق ايشان حاجت به نشانه ندارد تا به آن علامت آنها را بشناسد، بلكه مراد از اين آيه آنست كه در وقتى كه قائم ما قيام نمايد، خداوند عطا مىفرمايد معرفت به سيما را، پس امر نمايد كافر را به نواصى و أقدام بگيرند، پس آنها را به شمشير هلاك فرمايد . |
| تفسیر جامع | شيخ مفيد در اختصاص ذيل آيه فوق از معوية بن عمار روايت كرده گفت حضرت صادق فرمود اى معويه مردم اين آيه را چگونه تفسير ميكنند؟ عرض كردم ميگويند خداوند ميشناسد روز قيامت مردم را از سيمايشان فرمود دروغ ميگويند آيا خداوندى كه مخلوقات را آفريده محتاج است بر اينكه آنها را از سيمايشان بشناسد عرض كردم ايفرزند رسول خدا پس معناى آيه چيست؟ فرمود زمانى كه قائم ما آل محمّد عجل اللّه تعالى فرجه قيام كرد خداوند سيماى دشمنان ما را بايشان مىشناساند پس امر ميكند بآنحضرت كه آنها را گرفته با شمشير سرشان را از تن جدا كنند و اينحديث را نعمانى در كتاب غيبت و صفار در بصائر الدرجات روايت كرده اند. |
| تفسیر شریف لاهیجی | بصائر الدرجات از معويه دهنى روايت كرده كه حضرت صادق عليه السّلام فرمودند كه در معنى «يُعْرَفُ الْمُجْرِمُونَ» تا آخر مردم چه ميگويند؟ من گفتم كه ميگويند كه خداى تعالى در قيامت مجرمان را بعلامات ايشان بشناسد و امر كند كه نواصى و اقدام ايشان را گرفته بآتش دوزخ اندازند حضرت فرمود كه حق تعالى كه خود ايجاد خلق كرده در شناخت مجرمان احتياج بعلامات ندارد بلكه مراد از آيه اينست كه وقتى كه قائم ما اهل بيت ظاهر شود حق تعالى علامتى باو عطا كند كه مجرمان را بآن علامت بشناسد و امر كند كه كافران را بنواصى و اقدام بگيرند و بشمشير قطع حياة ايشان كنن |