آیات مهدوی : آیه 20 سوره یونس
سوره یونس آيه 20(مشاهده آیه)
وَيَقُولُونَ لَوْلَا أُنْزِلَ عَلَيْهِ آيَةٌ مِنْ رَبِّهِ ۖ فَقُلْ إِنَّمَا الْغَيْبُ لِلَّهِ فَانْتَظِرُوا إِنِّي مَعَكُمْ مِنَ الْمُنْتَظِرِينَ
و گویند: چرا بر او آیت و معجزی از جانب خدایش نیامد (که قهرا مردم مطیع شوند)؟ پاسخ ده که دانای غیب خداست و بس، اینک شما منتظر (عذاب خدا) باشید من هم با شما منتظر (نصرت او) می‌باشم.
یحیی بن ابی القاسم می گوید: از امام صادق علیه السلام درباره این آیه پرسیدم: « الم ذلک الکتاب لاریب فیه هدی للمتقین الذین یؤمنون بالغیب» (البقره: 1 - 3 )؛ الم. آن کتاب با عظمتی است که شک در آن راه ندارد و مایه هدایت پرهیزکاران است؛ آنان که به غیب ایمان دارند.» امام علیه السلام در پاسخ فرمود: « پرهیزکاران شیعیان علی علیه السلام هستند و غیب حجت (امام علیه السلام) غایب است، شاهد این مطلب این آیه است: « و یقولون لولا انزل علیه آیة فقل انما الغیب لله فانتظروا انی معکم من المنتظرین» (یونس: 20 )؛ می گویند: چرا معجزه ای از پروردگارش بر او نازل نمی شود ؟! بگو: غیب تنها برای خداست. شما در انتظار باشید، من هم با شما در انتظارم.» خداوند متعال فرمود: آیه غیب است و غیب حجت است و دلیل آن سخن خداوند متعال است که فرمود: « و جعلنا ابن مریم و امهّ آیة (المؤمنون: 51 )؛ فرزند مریم و مادرش را آیه و نشانه قرار دادیم.» یعنی حجت قرار دادیم.