آیات مهدوی : آیات 4 و 5 شعراء

آیات مهدوی : آیات 4 و 5 شعراء

سوره شعرا آيات 4و5(مشاهده آیه)

إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آيَةً فَظَلَّتْ أَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِينَ*وَمَا يَأْتِيهِمْ مِنْ ذِكْرٍ مِنَ الرَّحْمَٰنِ مُحْدَثٍ إِلَّا كَانُوا عَنْهُ مُعْرِضِينَ
ما اگر بخواهیم از آسمان آیت قهری نازل گردانیم که همه به جبر گردن زیر بار (ایمان به) آن فرود آرند.*و (وای بر اینان که) هیچ آیت و ذکر تازه‌ای از خدای رحمان بر آنها نیاید جز آنکه از آن اعراض می‌کنند.

نام تفسیر شرح تفسیر
تفسير اثنی عشری إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ: اگر بخواهيم ما نازل مى‏فرمائيم بر ايشان، مِنَ السَّماءِ آيَةً: از آسمان نشانه‏اى از آيات خود كه ملجى‏ء و مجبور نمايد ايشان را به ايمان، يا بليه‏اى از بلاهاى قاهره و قاسره. فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ لَها خاضِعِينَ: پس گردد گردنهاى ايشان مر آن آيات را فروتنان و منقاد شدگان. در منهج ابو حمزه ثمالى روايت نموده كه مراد از اين آيه صدائى باشد كه در نيمه رمضان از آسمان شنيده شود و به جهت آن همه خاشع و منقاد گردند. «1» تفسير برهان- از حضرت صادق عليه السّلام مروى است كه فرمود حضرت امير المؤمنين عليه السّلام: منتظر باشيد فرج را در سه چيز. عرض كردند چيست؟ (1). تفسير منهج الصادقين، ج 6، ص 430. چاپ كتابفروشى اسلاميّه. فرمود: اختلاف ميان اهل شام، و ظاهر شدن بيرقهاى سياه از خراسان، و فزع در ماه رمضان. عرض كردند: فزع در ماه رمضان چيست؟ فرمود: آيا نشنيديد فرمايش خداى عزّ و جلّ را (إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً ...) آن علامت و آيتى است كه خارج مى‏گرداند زنهاى پرده نشين را از پرده، و بيدار نمايد خوابيده را، و به فزع در آورد بيدار را. تفسير برهان، ج 3، ص 180 و 181، ح 11. اكمال الدين از حضرت رضا عليه السّلام در حديثى وصف فرمايد قائم را: قال و هو الّذى ينادى مناد من السّماء يسمعه جميع اهل الارض بالدّعاء اليه يقول الا انّ حجّة اللّه قد ظهرت عند بيت اللّه فاتّبعوه فان الحق معه و فيه و هو قول اللّه عزّ و جلّ ان نشأ ننزل عليهم من السّماء اية- الايه. فرمود: قائم كسى است كه ندا نمايد منادى از آسمان، بشنواند تمام اهل زمين را به دعوت بسوى او گويد: آگاه باشيد، بدرستى كه حجت خدا بتحقيق ظاهر شده نزد خانه خدا، پس پيروى كنيد او را، زيرا حق با او و در پيروى است و هو قول اللّه «إِنْ نَشَأْ نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ مِنَ السَّماءِ آيَةً ...». «اكمال الدين، ج 2، ص 372، باب ما روى عن الرضا على بن موسى عليهما السّلام فى النص على القائم. روايت 5. چاپ دار الكتب الاسلامية و نيز در تفسير صافى. ج 4، ص 30 به نقل از اكمال. انتشارات سعيد مشهد. [.....]» نزد بعضى مراد به اعناق رؤساى كفار و پيشوايان ايشانند كه مشبه‏اند به أعناق و چون اعناق موصوف شده به صفات عقلا، از اين جهت جارى مجراى عقلا واقع شده. « تفسير منهج الصادقين، ج 6، ص 430. چاپ كتابفروشى اسلاميّه»
خلاصه المنهج إِنْ نَشَأْ اگر ما خواهيم نُنَزِّلْ عَلَيْهِمْ فرو فرستيم بر ايشان مِنَ السَّماءِ آيَةً از آسمان از آيات ملجئه و يا بليه از عذاب تا ايشانرا بالجاء و اكراه بايمان دارد فَظَلَّتْ أَعْناقُهُمْ پس گردد گردنهاى ايشان لَها مر آن آيات را خاضِعِينَ فروتنان و انقياد كنندگان ابو حمزه ثمالى روايت كند كه اين آيه آوازى باشد كه در نيمه ماه رمضان از آسمان شنيده شود و بجهة آن همه خاضع و خاشع و منقاد شوند و در تفسير اهل البيت آمده كه آيه منادى باشد در آخر الزمان كه از آسمان ندا كنند كه الا ان الحق مع على و شيعته بدانيد كه حق با عليست و شيعيان او و ابن عباس روايت كرده كه آيه در حق ما آمد و بنى اميه و بعد از آن گفت كه زود باشد كه دولت با بنى اميه باشد پس حق تعالى از ايشان بستاند و بما دهد و بجهت اين گردنهاى ايشان ذليل و خاضع گردد ما را.
ترجمه بيان السعادة و در اخبار متعدّد آمده است كه مراد از «آيه» در اين آيه نشانه‏اى صحيح است كه جوانان هنگامى كه خروج حضرت قائم عجّل اللّه فرجه مى‏شنوند براى اعلام خروج يا راكد شدن خورشيد، خارج شدن صدر و وجه در منظر خورشيد كه آيه و نشانه‏اى از نشانه‏ هاى خروج حضرت قائم عجّل اللّه فرجه است. و در بعضى از اخبار آمده است كه اين آيه در خصوص حضرت قائم عجّل اللّه فرجه نازل شده است.