متن دعای افتتاح (مفاتیح الجنان)
اعمال مشترکه ماه رمضان: قسم دوم اعمالی که در شب های ماه رمضان باید بجا آورد؛ يازدهم- بخواند در هر شب از ماه رمضان این دعا را
اللَّهُمَّ إِنِّي أَفْتَتِحُ الثَّنَاءَ بِحَمْدِكَ وَ أَنْتَ مُسَدِّدٌ لِلصَّوَابِ بِمَنِّكَ
اى خدا من افتتاح ستايش را به حمد تو مى كنم و به نعمت و احسانت راه حق و صواب را مى جويم
وَ أَيْقَنْتُ أَنَّكَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ فِي مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ
و يقين دارم كه تو مهربانترين مهربانان عالمى در موضع عفو و بخشش
وَ أَشَدُّ الْمُعَاقِبِينَ فِي مَوْضِعِ النَّكَالِ وَ النَّقِمَةِ وَ أَعْظَمُ الْمُتَجَبِّرِينَ فِي مَوْضِعِ الْكِبْرِيَاءِ وَ الْعَظَمَةِ
و سخت ترين منتقمى در مقام عقاب و انتقام و بزرگترين جبارانى در جاى بزرگى و كبريايى
اللَّهُمَّ أَذِنْتَ لِي فِي دُعَائِكَ وَ مَسْأَلَتِكَ فَاسْمَعْ يَا سَمِيعُ مِدْحَتِي
اى خدا تو به ما اجازه دادى كه به درگاهت دعا كنيم و حاجت طلبيم پس اى خداى شنوا سپاس مرا بپذير
وَ أَجِبْ يَا رَحِيمُ دَعْوَتِي وَ أَقِلْ يَا غَفُورُ عَثْرَتِي
و دعايم اجابت فرما و از لغزشم به كرمت درگذر
فَكَمْ يَا إِلَهِي مِنْ كُرْبَةٍ قَدْ فَرَّجْتَهَا وَ هُمُومٍ (غُمُومٍ) قَدْ كَشَفْتَهَا
كه چه بسيار تو غصه و اندوهها را برطرف كرده اى و هم و غمها را زايل ساخته اى
وَ عَثْرَةٍ قَدْ أَقَلْتَهَا وَ رَحْمَةٍ قَدْ نَشَرْتَهَا وَ حَلْقَةِ بَلاَءٍ قَدْ فَكَكْتَهَا
و لغزشها بخشيده اى و رحمتها منتشر بر خلق نموده اى و زنجيرهاى بلا را در هم گسسته اى
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لاَ وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ
ستايش خداى را كه جفت و فرزندى نگرفته و او را شريكى نيست در ملك وجود
وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً الْحَمْدُ لِلَّهِ بِجَمِيعِ مَحَامِدِهِ كُلِّهَا عَلَى جَمِيعِ نِعَمِهِ كُلِّهَا
و قدرت كاملش بى نياز از يار و مددكار است و بزرگترين تكبير و ستايش را سزاوار است ستايش خدا راست به جميع اوصاف كماليه اش بر تمام نعمتهاى بى شمارش
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لاَ مُضَادَّ لَهُ فِي مُلْكِهِ وَ لاَ مُنَازِعَ لَهُ فِي أَمْرِهِ
ستايش خدا راست كه در ملكش هيچ ضد و مخالفى ندارد و در امر و فرمانش خصمى كشمكش نتواند
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لاَ شَرِيكَ لَهُ فِي خَلْقِهِ وَ لاَ شَبِيهَ (شِبْهَ) لَهُ فِي عَظَمَتِهِ
ستايش خدا را كه در آفرينش او را شريك نباشد و در بزرگى و بزرگوارى او را مانند نيست
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْفَاشِي فِي الْخَلْقِ أَمْرُهُ وَ حَمْدُهُ الظَّاهِرِ بِالْكَرَمِ مَجْدُهُ
سپاس خداى راست كه امرش در خلق نافذ و اوصافش آشكار و مجد و بزرگواريش به لطف و كرمش پديدار است
الْبَاسِطِ بِالْجُودِ يَدَهُ الَّذِي لاَ تَنْقُصُ خَزَائِنُهُ
و دست عنايتش به جود و بخشش بر خلق گشاده گنجينه هاى رحمتش نقصان نپذيرد
وَ لاَ تَزِيدُهُ (يَزِيدُهُ) كَثْرَةُ الْعَطَاءِ إِلاَّ جُوداً وَ كَرَماً إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْوَهَّابُ
و كثرت عطا و بخشش جز بر جود و كرامتش نيفزايد كه او بسيار با عزت و اقتدار و بخشش است
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ قَلِيلاً مِنْ كَثِيرٍ مَعَ حَاجَةٍ بِي إِلَيْهِ عَظِيمَةٍ
خدايا از تو درخواست مى كنم اندكى از بسيار حاجتم را با آنكه به او سخت حاجتمندم
وَ غِنَاكَ عَنْهُ قَدِيمٌ وَ هُوَ عِنْدِي كَثِيرٌ وَ هُوَ عَلَيْكَ سَهْلٌ يَسِيرٌ
و تو از آن حاجت از ازل بىنياز بودى و همان قليل حاجت نزد من بسيار است و براى تو ادايش سهل و آسان
اللَّهُمَّ إِنَّ عَفْوَكَ عَنْ ذَنْبِي وَ تَجَاوُزَكَ عَنْ خَطِيئَتِي وَ صَفْحَكَ عَنْ ظُلْمِي وَ سَتْرَكَ عَلَى (عَنْ) قَبِيحِ عَمَلِي
اى خدا آمرزش تو از گناهم و گذشتت از خطاهايم و بخششت از ظلمم و پرده پوشيت بر عمل زشتم
وَ حِلْمَكَ عَنْ كَثِيرِ (كَبِيرِ) جُرْمِي عِنْدَ مَا كَانَ مِنْ خَطَايَ (خَطَئِي) وَ عَمْدِي
و حلم و بردباريت بر جرم و گناه بسيارم كه به عمد يا خطا كردم
أَطْمَعَنِي فِي أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لاَ أَسْتَوْجِبُهُ مِنْكَ
مرا به طمع انداخت كه از تو درخواست كنم چيزى را كه استحقاق آن ندارم
الَّذِي رَزَقْتَنِي مِنْ رَحْمَتِكَ وَ أَرَيْتَنِي مِنْ قُدْرَتِكَ وَ عَرَّفْتَنِي مِنْ إِجَابَتِكَ
و تو به لطف و رحمتت روزيم گردانيدى و قدرتت را در آن به من نشان دادى و اجابتت را شناساندى
فَصِرْتُ أَدْعُوكَ آمِناً وَ أَسْأَلُكَ مُسْتَأْنِساً لاَ خَائِفاً وَ لاَ وَجِلاً مُدِلاًّ عَلَيْكَ فِيمَا قَصَدْتُ فِيهِ (بِهِ) إِلَيْكَ
تا با دل مطمئن تو را خواندم و با انس و رغبت و بى ترس مهابت از تو حاجت طلبيدم و با ناز و دلال بر تو آنچه مى خواستم تقاضا كردم
فَإِنْ أَبْطَأَ عَنِّي (عَلَيَّ) عَتَبْتُ بِجَهْلِي عَلَيْكَ وَ لَعَلَّ الَّذِي أَبْطَأَ عَنِّي هُوَ خَيْرٌ لِي لِعِلْمِكَ بِعَاقِبَةِ الْأُمُورِ
و اگر دير حاجتم برآوردى از نادانى بر تو عتاب كردم در صورتى كه تأخير حاجتم مرا بهتر بوده چون تو دانا به عاقبت امور خلقى
فَلَمْ أَرَ مَوْلًى (مُؤَمَّلاً) كَرِيماً أَصْبَرَ عَلَى عَبْدٍ لَئِيمٍ مِنْكَ عَلَيَّ يَا رَبِّ إِنَّكَ تَدْعُونِي فَأُوَلِّي عَنْكَ
پس من هيچ مولاى كريمى را بر بنده لئيمى صبورتر از تو بر خود نديدم اى پروردگار من تو مرا دعوت مى كنى من از تو روى مى گردانم
وَ تَتَحَبَّبُ إِلَيَّ فَأَتَبَغَّضُ إِلَيْكَ وَ تَتَوَدَّدُ إِلَيَّ فَلاَ أَقْبَلُ مِنْكَ كَأَنَّ لِيَ التَّطَوُّلَ عَلَيْكَ
تو محبت افزون مى سازى و من با تو به خشم مى آيم و با من دوستى و شفقت مى فرمايى و من از جهل نمى پذيرم كه گويا مرا بر تو حق نعمت و منت است (نه تو را بر من)
فَلَمْ (ثُمَّ لَمْ) يَمْنَعْكَ ذَلِكَ مِنَ الرَّحْمَةِ لِي وَ الْإِحْسَانِ إِلَيَّ وَ التَّفَضُّلِ عَلَيَّ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ
و اين ناسپاسى من مانع از افاضه رحمت و احسانت بر من نشد و از فضل و جود و كرمت نكاست
فَارْحَمْ عَبْدَكَ الْجَاهِلَ وَ جُدْ عَلَيْهِ بِفَضْلِ إِحْسَانِكَ إِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ
پس به حال اين بنده نادانت ترحم كن و به فضل و احسانت بر او ببخش كه تو بسيار با بخشش و كرمى
الْحَمْدُ لِلَّهِ مَالِكِ الْمُلْكِ مُجْرِي الْفُلْكِ مُسَخِّرِ الرِّيَاحِ فَالِقِ الْإِصْبَاحِ دَيَّانِ الدِّينِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
ستايش مخصوص خداست كه مالك ملك است و روان ساز كشتيهاى عالم و مسخر كننده بادها و پديد آرنده صبحگاهان از شب حكم فرماى روز جزا و پروردگار عالميان
الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى حِلْمِهِ بَعْدَ عِلْمِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ
ستايش خدا را بر حلم او پس از علمش و ستايش خدا را بر عفو او پس از قدرتش
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى طُولِ أَنَاتِهِ فِي غَضَبِهِ وَ هُوَ قَادِرٌ (الْقَادِرُ) عَلَى مَا يُرِيدُ
و ستايش خدا را بر حلم و بردبارى طولانى او در مقام غضبش در صورتى كه بر هر چه خواهد توانا است
الْحَمْدُ لِلَّهِ خَالِقِ الْخَلْقِ بَاسِطِ الرِّزْقِ فَالِقِ الْإِصْبَاحِ ذِي الْجَلاَلِ وَ الْإِكْرَامِ
ستايش مخصوص خداست كه آفريننده خلق و گستراننده خوان روزى بر خلق و پديد آرنده صبحگاهان و صاحب جلال و بزرگوارى
وَ الْفَضْلِ (وَ التَّفَضُّلِ) وَ الْإِنْعَامِ (الْإِحْسَانِ) الَّذِي بَعُدَ فَلاَ يُرَى وَ قَرُبَ فَشَهِدَ النَّجْوَى تَبَارَكَ وَ تَعَالَى
و فضل و انعام آن خدايى كه از نظرها دور است و ديده نخواهد شد و به همه نزديك است ناظر رازهاى پنهان است اوست بزرگوار و بلند مرتبه
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَيْسَ لَهُ مُنَازِعٌ يُعَادِلُهُ وَ لاَ شَبِيهٌ يُشَاكِلُهُ
ستايش مخصوص خدايى است كه نه كسى كه مقابلش به خصومت برخيزد و نه شريكى كه مانندش باشد
وَ لاَ ظَهِيرٌ يُعَاضِدُهُ قَهَرَ بِعِزَّتِهِ الْأَعِزَّاءَ وَ تَوَاضَعَ لِعَظَمَتِهِ الْعُظَمَاءُ فَبَلَغَ بِقُدْرَتِهِ مَا يَشَاءُ
و نه معينى كه مددكار او شود عزيزان در مقابل عزتش همه مقهورند و بزرگان همه در پيشگاه عظمتش فروتن و خاضعند و قدرت كاملش بر هر چه خواهد رسا است
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يُجِيبُنِي حِينَ أُنَادِيهِ وَ يَسْتُرُ عَلَيَّ كُلَّ عَوْرَةٍ وَ أَنَا أَعْصِيهِ
ستايش خدا را كه چون او را ندا كنم جواب دهد و هر عيب و نقص را بر من بپوشاند در حالى كه مرتكب معصيت او هستم
وَ يُعَظِّمُ النِّعْمَةَ عَلَيَّ فَلاَ أُجَازِيهِ فَكَمْ مِنْ مَوْهِبَةٍ هَنِيئَةٍ قَدْ أَعْطَانِي
و مرا نعمت بزرگ مى بخشد و شكرش نمى گزارم پس چه بسيار موهبت و بخشش گرانبها مرا عطا كرد
وَ عَظِيمَةٍ مَخُوفَةٍ قَدْ كَفَانِي وَ بَهْجَةٍ مُونِقَةٍ قَدْ أَرَانِي فَأُثْنِي عَلَيْهِ حَامِداً وَ أَذْكُرُهُ مُسَبِّحاً
و چه امور هولناك سخت را از من دفع كرد و شادمانيهاى شگفت انگيز را نمودارم ساخت پس من هم او را به ستايش ثنا گويم و به پاكى منزه از هر عيب بودن ياد كنم
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لاَ يُهْتَكُ حِجَابُهُ وَ لاَ يُغْلَقُ بَابُهُ وَ لاَ يُرَدُّ سَائِلُهُ وَ لاَ يُخَيَّبُ (يَخِيبُ) آمِلُهُ
ستايش مختص خدايى است كه پرده اى كه او نهد، كس ندرد و درى كه او بگشايد كس نبندد كسيكه از او درخواست كند مردود نشود و هر كه باو چشم اميد دارد محروم نخواهد گشت
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يُؤْمِنُ الْخَائِفِينَ وَ يُنَجِّي (يُنْجِي) الصَّالِحِينَ (الصَّادِقِينَ)
ستايش خدا را كه ترسناكان را ايمنى بخشد و صالحان را نجات دهد
وَ يَرْفَعُ الْمُسْتَضْعَفِينَ وَ يَضَعُ الْمُسْتَكْبِرِينَ وَ يُهْلِكُ مُلُوكاً وَ يَسْتَخْلِفُ آخَرِينَ
و ضعيفان را بلند گرداند و گردنكشان را خوار سازد پادشاهان را هلاك سازد و ديگران را بجاى آنان بنشاند
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ قَاصِمِ الْجَبَّارِينَ مُبِيرِ الظَّالِمِينَ مُدْرِكِ الْهَارِبِينَ نَكَالِ الظَّالِمِينَ
ستايش خداى را كه درهم شكننده سركشانست و هلاك كننده ستمكاران است و دريابنده گريزندگان و به كيفر رساننده ظالمان
صَرِيخِ الْمُسْتَصْرِخِينَ مَوْضِعِ حَاجَاتِ الطَّالِبِينَ مُعْتَمَدِ الْمُؤْمِنِينَ
فريادرس فرياد خواهان است و مرجع حاجت نيازمندان و محل اعتماد اهل ايمان
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مِنْ خَشْيَتِهِ تَرْعَدُ السَّمَاءُ وَ سُكَّانُهَا وَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ عُمَّارُهَا
ستايش خداى را كه آسمان و ساكنانش از ترس او مى نالند و زمين و اهلش بر خود مى لرزند
وَ تَمُوجُ الْبِحَارُ وَ مَنْ يَسْبَحُ فِي غَمَرَاتِهَا
و دريا و هر كه در اعماقش شناور است جوشان و خروشانند
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَ مَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لاَ أَنْ هَدَانَا اللَّهُ
ستايش خداى را كه ما را به اين (دين توحيد) هدايت كرد و اگر ما را خدا راهنمايى نمى كرد ما خود به آن هدايت نمى يافتيم
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يَخْلُقُ وَ لَمْ يُخْلَقْ وَ يَرْزُقُ وَ لاَ يُرْزَقُ وَ يُطْعِمُ وَ لاَ يُطْعَمُ
ستايش مخصوص خداست كه خلق مى كند و كسى او را خلق نكرده و روزى مى دهد و خود روزى نمى خواهد طعام مى خوراند و خود از طعام مستغنى است
وَ يُمِيتُ الْأَحْيَاءَ وَ يُحْيِي الْمَوْتَى وَ هُوَ حَيٌّ لاَ يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
زنده ها را مى ميراند و مرده ها را زنده مى سازد و خود زنده ابدى است هر خير و نيكويى بدست اوست و او بر هر چيز تواناست
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ أَمِينِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ حَبِيبِكَ وَ خِيَرَتِكَ (خَلِيلِكَ) مِنْ خَلْقِكَ وَ حَافِظِ سِرِّكَ
خدايا درود فرست بر محمد بنده مقربت و رسول و امين وحيت و برگزيده و حبيبت و مختار تو از خلق و حافظ سر تو
وَ مُبَلِّغِ رِسَالاَتِكَ أَفْضَلَ وَ أَحْسَنَ وَ أَجْمَلَ وَ أَكْمَلَ وَ أَزْكَى وَ أَنْمَى وَ أَطْيَبَ وَ أَطْهَرَ وَ أَسْنَى
و رساننده رسالتت به خلق بر او فرست درودى افزونتر و خوبتر و نيكوتر و كاملتر و خالصتر و نامى و مؤثرتر و خوشتر و پاك و پاكيزه تر و بلند مرتبه تر
وَ أَكْثَرَ (أَكْبَرَ) مَا صَلَّيْتَ وَ بَارَكْتَ وَ تَرَحَّمْتَ وَ تَحَنَّنْتَ وَ سَلَّمْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ عِبَادِكَ (خَلْقِكَ)
درودى بيش از آنچه درود و بركت و رحمت و تهنيت و تحيت فرستادى بر هر يك از بندگان خاصت
وَ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ وَ صِفْوَتِكَ وَ أَهْلِ الْكَرَامَةِ عَلَيْكَ مِنْ خَلْقِكَ
و پيغمبران و رسولانت و خاصان اهل كرامت و عزتت از ميان خلق
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ وَصِيِّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
خدايا درود فرست بر على (ع) پيشواى اهل ايمان و وصى پيغمبر خداى جهانيان
عَبْدِكَ وَ وَلِيِّكَ وَ أَخِي رَسُولِكَ وَ حُجَّتِكَ عَلَى خَلْقِكَ وَ آيَتِكَ الْكُبْرَى وَ النَّبَإِ الْعَظِيمِ
و بنده خاص و ولى و دوستدار تو و برادر رسولت و حجت بر خلق تو و آيت و نشانه بزرگت و خبر با شأن و عظمتت
وَ صَلِّ عَلَى الصِّدِّيقَةِ الطَّاهِرَةِ فَاطِمَةَ (الزَّهْرَاءِ) سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ
و درود فرست بر صديقه طاهره حضرت فاطمه (ع) سيده زنان عالم
وَ صَلِّ عَلَى سِبْطَيِ الرَّحْمَةِ وَ إِمَامَيِ الْهُدَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ
و هم درود فرست بر دو سبط پيغمبر رحمت و دو پيشواى هدايت حضرت حسن (ع) و حسين (ع) دو سيد جوانان اهل بهشت
وَ صَلِّ عَلَى أَئِمَّةِ الْمُسْلِمِينَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ
و هم درود فرست بر امامان و پيشوايان اسلام حضرت على بن الحسين (ع) و محمد بن على (ع) و جعفر بن محمد (ع)
وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ
و موسى بن جعفر (ع) و على بن موسى الرضا (ع) و محمد بن على التقى (ع) و على بن محمد النقى (ع)
وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ وَ الْخَلَفِ الْهَادِي الْمَهْدِيِ
و حسن بن على العسكرى (ع) و خلف او امام هادى و مهدى
حُجَجِكَ عَلَى عِبَادِكَ وَ أُمَنَائِكَ فِي بِلاَدِكَ صَلاَةً كَثِيرَةً دَائِمَةً
اينها حجت هاى تو بر بندگانت هستند و امينهاى تو در شهر و ديار عالم درود بسيار و دايم بر آنان فرست
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى وَلِيِّ أَمْرِكَ الْقَائِمِ الْمُؤَمَّلِ وَ الْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ
خدايا درود فرست بر ولى خود صاحب الامر (ع) امام قائم منتظر
وَ حُفَّهُ (وَ احْفُفْهُ) بِمَلاَئِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَيِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ
و او را به سپاه فرشتگان مقربت فراگير و به روح القدسش مؤيد بدار اى پروردگار عالمين
اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ الدَّاعِيَ إِلَى كِتَابِكَ وَ الْقَائِمَ بِدِينِكَ اسْتَخْلِفْهُ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفْتَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِ
خدايا او را مقرر فرما تا دعوت به كتاب آسمانى تو كند و به ترويج دين تو قيام فرمايد و او را خليفه خود در زمين گردان چنانكه پيشينيان او را امام و خليفه گردانيدى
مَكِّنْ لَهُ دِينَهُ الَّذِي ارْتَضَيْتَهُ لَهُ أَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ أَمْناً يَعْبُدُكَ لاَ يُشْرِكُ بِكَ شَيْئًا
و او را تمكين ده براى حفظ دين او كه پسند توست و خوف او را پس از اين مدت بدل به ايمنى گردان تا تو را بپرستد و هيچ به تو شرك نياورد
اللَّهُمَّ أَعِزَّهُ وَ أَعْزِزْ بِهِ وَ انْصُرْهُ وَ انْتَصِرْ بِهِ وَ انْصُرْهُ نَصْراً عَزِيزاً
خدا او را عزت بخش و ما را به ظهورش عزيز گردان و او را يارى كن و ما را به او يارى فرما و او را نصرت كامل با عزت و اقتدار بخش
وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسِيراً وَ اجْعَلْ لَهُ مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَاناً نَصِيراً
و به آسانى جهان را به دست او فتح كن و از جانب خود او را سلطنت و قدرت عنايت فرما
اللَّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دِينَكَ وَ سُنَّةَ نَبِيِّكَ حَتَّى لاَ يَسْتَخْفِيَ بِشَيْءٍ مِنَ الْحَقِّ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ
خدايا به دست او دينت را و سنت پيغمبرت را آشكار ساز تا آنكه ديگر چيزى از حق و حقيقت از ترس احدى از خلق مخفى نماند
اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِي دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلاَمَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ
خدايا ما از تو اميد و اشتياق داريم كه دولت با كرامت آن امام زمان را به ظهور آورى و اسلام و اهلش را به آن عزت بخشى و نفاق و اهل نفاق را ذليل و خوار گردانى
وَ تَجْعَلُنَا فِيهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِكَ وَ الْقَادَةِ إِلَى سَبِيلِكَ وَ تَرْزُقُنَا بِهَا كَرَامَةَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ
و ما را در آن دولت حقه اهل دعوت به طاعتت و از پيشوايان راه هدايت قرار دهى و بواسطه آن بزرگوار به ما كرامت دنيا و آخرت عطا فرمايى
اللَّهُمَّ مَا عَرَّفْتَنَا مِنَ الْحَقِّ فَحَمِّلْنَاهُ وَ مَا قَصُرْنَا عَنْهُ فَبَلِّغْنَاهُ
خدايا آنچه از حق كه ما را به آن شناسا كردى بعمل آن هم وادار كن و آنچه نشناخته ايم بمعرفتش برسان
اللَّهُمَّ الْمُمْ بِهِ شَعَثَنَا وَ اشْعَبْ بِهِ صَدْعَنَا وَ ارْتُقْ بِهِ فَتْقَنَا وَ كَثِّرْ بِهِ قِلَّتَنَا
خدايا پريشانى ما را بآن جمع گردان و پراكندگى امور ما را بوجود او اصلاح فرما و شكاف و تفرقه هاى ما را اتحاد بخش و عده قليل ما را بسيار گردان
وَ أَعْزِزْ (أَعِزَّ) بِهِ ذِلَّتَنَا وَ أَغْنِ بِهِ عَائِلَنَا وَ اقْضِ بِهِ عَنْ مُغْرَمِنَا (مَغْرَمِنَا)
و ذلت ما را بوجودش بدل بعزت ساز و نياز ما را بدل به بى نيازى گردان و دين ما را ببركتش ادا فرما
وَ اجْبُرْ بِهِ فَقْرَنَا وَ سُدَّ بِهِ خَلَّتَنَا وَ يَسِّرْ بِهِ عُسْرَنَا وَ بَيِّضْ بِهِ وُجُوهَنَا وَ فُكَّ بِهِ أَسْرَنَا
و فقر ما را جبران فرما و نقص ما را مسدود ساز و مشكلات ما را ببركتش آسان گردان و بوجود او ما را روسفيد گردان و اسيران ما را آزاد ساز
وَ أَنْجِحْ بِهِ طَلِبَتَنَا وَ أَنْجِزْ بِهِ مَوَاعِيدَنَا وَ اسْتَجِبْ بِهِ دَعْوَتَنَا وَ أَعْطِنَا بِهِ سُؤْلَنَا
و حاجتهاى ما روا گردان و وعده هايى كه دادى منجز گردان و به بركتش دعاهاى ما مستجاب و درخواستهاى ما عطا فرما
وَ بَلِّغْنَا بِهِ مِنَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ آمَالَنَا وَ أَعْطِنَا بِهِ فَوْقَ رَغْبَتِنَا
و به آرزوهايى كه در دنيا و آخرت داريم برسان و به ما فوق آنچه مايليم عطا فرما
يَا خَيْرَ الْمَسْئُولِينَ وَ أَوْسَعَ الْمُعْطِينَ اشْفِ بِهِ صُدُورَنَا وَ أَذْهِبْ بِهِ غَيْظَ قُلُوبِنَا
اى بهترين سؤال شدگان و وسيع نظرتر از همه عطا كنندگان و به بركت او دردهاى باطنى ما را شفا بخش به او خشم دلهاى ما را فرو نشان
وَ اهْدِنَا بِهِ لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ
و به وجودش ما را با همه اختلاف كه شده است به حق به التفاتت هدايت فرما كه تو البته هر كه را خواهى به راه راست هدايت مى فرمايى
وَ انْصُرْنَا بِهِ عَلَى عَدُوِّكَ وَ عَدُوِّنَا إِلَهَ الْحَقِّ (الْخَلْقِ) آمِينَ
و به ظهور او ما را نصرت بخش بر دشمنان تو و دشمنان ما اى خداى به حق اين دعا را به كرمت مستجاب فرما
اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا (إِمَامِنَا)
بارالها ما به درگاه تو شكايت مى كنيم از فقدان پيغمبرت صلوات الله عليه و آله باد و از غيبت امام
وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا وَ شِدَّةَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا
ما و بسيارى دشمن ما و كمى عدد ما و فتنه هاى سخت بر ما و غلبه محيط روزگار بر ما
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ ( آلِ مُحَمَّدٍ ) وَ أَعِنَّا عَلَى ذَلِكَ بِفَتْحٍ مِنْكَ تُعَجِّلُهُ وَ بِضُرٍّ تَكْشِفُهُ
پس درود بر محمد (ص) و آلش فرست و ما را در همه اين امور يارى كن به فتح عاجلى از جانب خود و برطرف ساختن رنج و سختى
وَ نَصْرٍ تُعِزُّهُ وَ سُلْطَانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ وَ رَحْمَةٍ مِنْكَ تُجَلِّلُنَاهَا وَ عَافِيَةٍ مِنْكَ تُلْبِسُنَاهَا بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ
و نصرت با اقتدار و عزت و سلطنت حقه كه تو آشكار گردانى و رحمتى از توجهت كه بر همه ما شامل گردد و لباس عافيت كه ما را بپوشاند به حق رحمت نامنتهايت اى مهربانترين مهربانان عالم.
شرح دعای افتتاح
| قسمت اول | قسمت پنجم | قسمت نهم |
| قسمت دوم | قسمت ششم | قسمت دهم |
| قسمت سوم | قسمت هفتم | قسمت یازدهم |
| قسمت چهارم | قسمت هشتم | قسمت دوازدهم |