دعای افتتاح (زاد المعاد)
به سند معتبر از حضرت صاحب الامر (عج) منقول است كه به شيعيان نوشتند كه در هرشب ماه مبارك اين دعا را بخوانيد كه دعاى اين ماه را ملائكه مى‌شنوند و براى صاحبش استغفار مى‌كنند و دعا اين است:
اللَّهُمَّ إِنِّي أَفْتَتِحُ الثَّنَاءَ بِحَمْدِكَ وَ أَنْتَ مُسَدِّدٌ لِلصَّوَابِ بِمَنِّكَ
اى خدا! من افتتاح ستايش را به حمد تو مى‌كنم و به نعمت و احسانت راه حق و صواب را مى‌جويم
وَ أَيْقَنْتُ أَنَّكَ أَنْتَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِينَ فِي مَوْضِعِ الْعَفْوِ وَ الرَّحْمَةِ
و يقين دارم كه تو مهربان‌ترين مهربانان عالمى در موضع عفو و بخشش
وَ أَشَدُّ الْمُعَاقِبِينَ فِي مَوْضِعِ النَّكَالِ وَ النَّقِمَةِ وَ أَعْظَمُ الْمُتَجَبِّرِينَ فِي مَوْضِعِ الْكِبْرِيَاءِ وَ الْعَظَمَةِ
و سخت‌ترين منتقمى در مقام عقاب و انتقام و بزرگ‌ترين جبارانى در جاى بزرگى و كبريايى.
اللَّهُمَّ أَذِنْتَ لِي فِي دُعَائِكَ وَ مَسْأَلَتِكَ فَاسْمَعْ يَا سَمِيعُ مِدْحَتِي
اى خدا! تو به من اجازه دادى كه به درگاهت دعا كنم و حاجت بطلبم، پس اى خداى شنوا! سپاس مرا بپذير
وَ أَجِبْ يَا رَحِيمُ دَعْوَتِي وَ أَقِلْ يَا غَفُورُ عَثْرَتِي
و دعايم اجابت فرما و از لغزشم به كرمت درگذر
فَكَمْ يَا إِلَهِي مِنْ كُرْبَةٍ قَدْ فَرَّجْتَهَا وَ هُمُومٍ قَدْ كَشَفْتَهَا
كه تو چه بسيار غصه و اندوه‌ها را برطرف كرده‌اى و هم و غم‌ها را زايل ساخته‌اى
وَ عَثْرَةٍ قَدْ أَقَلْتَهَا وَ رَحْمَةٍ قَدْ نَشَرْتَهَا وَ حَلْقَةِ بَلَاءٍ قَدْ فَكَكْتَهَا.
و لغزشها را بخشيده‌اى و رحمت‌ها را بر خلق منتشر نموده‌اى و زنجيرهاى بلا را در هم گسسته‌اى.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَمْ يَتَّخِذْ صَاحِبَةً وَ لَا وَلَداً وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ شَرِيكٌ فِي الْمُلْكِ
ستايش خداى را كه جفت و فرزندى نگرفته و او را شريكى نيست در ملك وجود
وَ لَمْ يَكُنْ لَهُ وَلِيٌّ مِنَ الذُّلِّ وَ كَبِّرْهُ تَكْبِيراً الْحَمْدُ لِلَّهِ بِجَمِيعِ مَحَامِدِهِ كُلِّهَا عَلَى جَمِيعِ نِعَمِهِ كُلِّهَا.
و قدرت كاملش بى‌نياز از يار و مددكار است و بزرگ‌ترين تكبير و ستايش را سزاوار است ستايش خدا راست به جميع اوصاف كماليه‌اش بر تمام نعمت‌هاى بى‌شمارش.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَا مُضَادَّ لَهُ فِي مُلْكِهِ وَ لَا مُنَازِعَ لَهُ فِي أَمْرِهِ
ستايش خدا راست كه در ملكش هيچ ضد و مخالفى ندارد و در امر و فرمانش خصمى كشمكش نتواند.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَا شَرِيكَ لَهُ فِي خَلْقِه وَ لَا شَبِيهَ لَهُ فِي عَظَمَتِهِ
ستايش خدا را كه در آفرينش او را شريك نباشد و در بزرگى و بزرگوارى او را مانند نيست.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الْفَاشِي فِي الْخَلْقِ أَمْرُهُ وَ حَمْدُهُ الظَّاهِرِ بِالْكَرَمِ مَجْدُهُ
سپاس خداى راست كه امرش در خلق نافذ و اوصافش آشكار و مجد و بزرگواريش به لطف و كرمش پديدار است
و الْبَاسِطِ بِالْجُودِ يَدَهُ الَّذِي لَا تَنْقُصُ خَزَائِنُهُ
و دست عنايتش به جود و بخشش بر خلق گشاده كه گنجينه‌هاى رحمتش نقصان نپذيرد
وَ لَا تَزِيدُهُ كَثْرَةُ الْعَطَاءِ إِلَّا جُوداً وَ كَرَماً إِنَّهُ هُوَ الْعَزِيزُ الْوَهَّابُ
و كثرت عطا و بخشش جز بر جود و كرامتش نيفزايد كه او بسيار باعزت و اقتدار و بخشش است.
اللَّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ قَلِيلًا مِنْ كَثِيرٍ مَعَ حَاجَةٍ بِي إِلَيْهِ عَظِيمَةٍ
خدايا! از تو درخواست مى‌كنم اندكى از بسيار حاجتم را با آن‌كه به او سخت حاجتمندم
وَ غِنَاكَ عَنْهُ قَدِيمٌ وَ هُوَ عِنْدِي كَثِيرٌ وَ هُوَ عَلَيْكَ سَهْلٌ يَسِيرٌ
و تو از آن حاجت از ازل بى‌نياز بودى و همان حاجت قليل نزد من بسيار است و براى تو ادايش سهل و آسان.
اللَّهُمَّ إِنَّ عَفْوَكَ عَنْ ذَنْبِي وَ تَجَاوُزَكَ عَنْ خَطِيئَتِي وَ صَفْحَكَ عَنْ ظُلْمِي وَ سَتْرَكَ عَلَى قَبِيحِ عَمَلِي
اى خدا! درگذشتن تو از گناهم و گذشتت از خطاهايم و بخششت از ظلمم و پرده‌پوشى‌ات بر عمل زشتم
وَ حِلْمَكَ عَنْ كَثِيرِ جُرْمِي عِنْدَ مَا كَانَ مِنْ خَطَائِي وَ عَمْدِي
و حلم و بردباريت بر جرم و گناه بسيارم كه به عمد يا خطا كردم،
أَطْمَعَنِي فِي أَنْ أَسْأَلَكَ مَا لَا أَسْتَوْجِبُهُ مِنْكَ
مرا به طمع انداخت كه از تو درخواست كنم چيزى را كه استحقاق آن را ندارم
الَّذِي رَزَقْتَنِي مِنْ رَحْمَتِكَ وَ أَرَيْتَنِي مِنْ قُدْرَتِكَ وَ عَرَّفْتَنِي مِنْ إِجَابَتِكَ
و تو به لطف و رحمتت روزى‌ام گردانيدى و قدرتت را در آن به من نشان دادى و اجابتت را شناساندى
فَصِرْتُ أَدْعُوكَ آمِناً وَ أَسْأَلُكَ مُسْتَأْنِساً لَا خَائِفاً وَ لَا وَجِلًا مُدِلًّا عَلَيْكَ فِيمَا قَصَدْتُ فِيهِ إِلَيْكَ
تا با دل مطمئن تو را خواندم و با انس و رغبت و بى‌ترس مهابت از تو حاجت طلبيدم و با ناز و دلال بر تو آنچه مى‌خواستم تقاضا كردم
فَإِنْ أَبْطَأَ عَنِّي عَتَبْتُ بِجَهْلِي عَلَيْكَ وَ لَعَلَّ الَّذِي أَبْطَأَ عَنِّي هُوَ خَيْرٌ لِي لِعِلْمِكَ بِعَاقِبَةِ الْأُمُورِ.
و اگر حاجتم را دير برآوردى از نادانى بر تو عتاب كردم در صورتى كه تأخير حاجتم برايم بهتر بود چون تو به عاقبت امور خلق دانايى.
فَلَمْ أَرَ مَوْلًى [مؤمّلا] كَرِيماً أَصْبَرَ عَلَى عَبْدٍ لَئِيمٍ مِنْكَ عَلَيَّ يَا رَبِّ إِنَّكَ تَدْعُونِي فَأُوَلِّي عَنْكَ
پس من هيچ مولاى كريمى را بر بندۀ لئيمى صبورتر از تو بر خود نديدم اى پروردگار من! تو مرا دعوت مى‌كنى، من از تو روى مى‌گردانم؛
وَ تَتَحَبَّبُ إِلَيَّ فَأَتَبَغَّضُ إِلَيْكَ وَ تَتَوَدَّدُ إِلَيَّ فَلَا أَقْبَلُ مِنْكَ كَأَنَّ لِيَ التَّطَوُّلَ عَلَيْكَ فَلَمْ [ثمّ لم]
تو محبت افزون مى‌سازى و من با تو به خشم مى‌آيم و با من دوستى و شفقت مى‌فرمايى و من از جهل نمى‌پذيرم كه گويا مرا بر تو حقّ نعمت و منت است (نه تو را بر من)
يَمْنَعْكَ ذَلِكَ مِنَ الرَّحْمَةِ بِي وَ الْإِحْسَانِ إِلَيَّ وَ التَّفَضُّلِ عَلَيَّ بِجُودِكَ وَ كَرَمِكَ
و اين ناسپاسى من مانع از افاضه‌ى رحمت و احسانت بر من نشد و از فضل و جود و كرمت نكاست؛
فَارْحَمْ عَبْدَكَ الْجَاهِلَ وَ جُدْ عَلَيْهِ بِفَضْلِ إِحْسَانِكَ إِنَّكَ جَوَادٌ كَرِيمٌ.
پس به حال اين بنده‌ى نادانت ترحم كن و به فضل و احسانت بر او ببخش كه تو بسيار بخشنده و كريمى.
الْحَمْدُ لِلَّهِ مَالِكِ الْمُلْكِ مُجْرِي الْفُلْكِ مُسَخِّرِ الرِّيَاحِ فَالِقِ الْإِصْبَاحِ دَيَّانِ الدِّينِ رَبِّ الْعَالَمِينَ.
ستايش مخصوص خداست كه مالك ملك است و روان‌ساز كشتى‌هاى عالم و مسخّركننده‌ى بادها و پديدآورنده‌ى صبحگاهان از شب، حكم‌فرماى روز جزا و پروردگار عالميان.
الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى حِلْمِهِ بَعْدَ عِلْمِهِ وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى عَفْوِهِ بَعْدَ قُدْرَتِهِ
ستايش خدا را بر حلم او پس از علمش و ستايش خدا را بر عفو او پس از قدرتش
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ عَلَى طُولِ أَنَاتِهِ فِي غَضَبِهِ وَ هُوَ قَادِرٌ القادر عَلَى مَا يُرِيدُ.
و ستايش خدا را بر حلم و بردبارى طولانى او در مقام غضبش در صورتى كه بر هرچه خواهد تواناست
الْحَمْدُ لِلَّهِ خَالِقِ الْخَلْقِ بَاسِطِ الرِّزْقِ فَالِقِ الْإِصْبَاحِ ذِي الْجَلَالِ وَ الْإِكْرَامِ
ستايش مخصوص خداست كه آفريننده‌ى خلق و گستراننده‌ى خوان روزى بر خلق و پديدآورنده‌ى صبحگاهان و صاحب جلال و بزرگوارى
وَ الْفَضْلِ وَ الْإِنْعَامِ الَّذِي بَعُدَ فَلَا يُرَى وَ قَرُبَ فَشَهِدَ النَّجْوَى تَبَارَكَ وَ تَعَالَى.
و فضل و انعام است آن خدايى كه از نظرها دور است و ديده نخواهد شد و به همه نزديك است ناظر رازهاى پنهان است. اوست بزرگوار و بلندمرتبه.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَيْسَ لَهُ مُنَازِعٌ يُعَادِلُهُ وَ لَا شَبِيهٌ يُشَاكِلُهُ
ستايش مخصوص خدايى است كه نه كسى است كه مقابلش به خصومت برخيزد و نه شريكى كه مانندش باشد
وَ لَا ظَهِيرٌ يُعَاضِدُهُ قَهَرَ بِعِزَّتِهِ الْأَعِزَّاءَ وَ تَوَاضَعَ لِعَظَمَتِهِ الْعُظَمَاءُ فَبَلَغَ بِقُدْرَتِهِ مَا يَشَاءُ
و نه معينى كه مددكار او شود. عزيزان در مقابل عزتش همه مقهورند و بزرگان همه در پيشگاه عظمتش فروتن و خاضع‌اند و قدرت كاملش بر هرچه خواهد رساست.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يُجِيبُنِي حِينَ أُنَادِيهِ وَ يَسْتُرُ عَلَيَّ كُلَّ عَوْرَةٍ وَ أَنَا أَعْصِيهِ
ستايش خدا را كه چون او را ندا كنم جواب مى‌دهد و هرعيب و نقص را بر من مى‌پوشاند در حالى كه مرتكب معصيت او هستم
وَ يُعَظِّمُ النِّعْمَةَ عَلَيَّ فَلَا أُجَازِيهِ فَكَمْ مِنْ مَوْهِبَةٍ هَنِيئَةٍ قَدْ أَعْطَانِي
و مرا نعمت بزرگ مى‌بخشد و شكرش نمى‌گزارم، پس چه بسيار موهبت و بخشش گران‌بها مرا عطا كرد
وَ عَظِيمَةٍ مَخُوفَةٍ قَدْ كَفَانِي وَ بَهْجَةٍ مُونِقَةٍ قَدْ أَرَانِي فَأُثْنِي عَلَيْهِ حَامِداً وَ أَذْكُرُهُ مُسَبِّحاً.
و چه امور هولناك سخت را از من دفع كرد و شادمانى‌هاى شگفت‌انگيز را نمودارم ساخت پس من هم او را به ستايش ثنا مى‌گويم و به پاكى و منزه از هرعيب بودن ياد مى‌كنم.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي لَا يُهْتَكُ حِجَابُهُ وَ لَا يُغْلَقُ بَابُهُ وَ لَا يُرَدُّ سَائِلُهُ وَ لَا يُخَيَّبُ آمِلُهُ.
ستايش مختص خدايى است كه پرده‌اى كه او نهد كس نمى‌درد و درى كه او بگشايد كس نمى‌بندد، كسى كه از او درخواست كند مردود نمى‌شود و هركه به او چشم اميد دارد محروم نخواهد گشت.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يُؤْمِنُ الْخَائِفِينَ وَ يُنَجِّي الصَّالِحِينَ
ستايش خدا را كه ترسناكان را ايمنى بخشد و صالحان را نجات دهد
وَ يَرْفَعُ الْمُسْتَضْعَفِينَ وَ يَضَعُ الْمُسْتَكْبِرِينَ وَ يُهْلِكُ مُلُوكاً وَ يَسْتَخْلِفُ آخَرِينَ،
و ضعيفان را بلند گرداند و گردن‌كشان را خوار سازد و پادشاهان را هلاك سازد و ديگران را به جاى آنان بنشاند
وَ الْحَمْدُ لِلَّهِ قَاصِمِ الْجَبَّارِينَ مُبِيرِ الظَّالِمِينَ مُدْرِكٍ الْهَارِبِينَ نَكَالِ الظَّالِمِينَ
ستايش خداى را كه درهم‌شكننده‌ى سركشان و هلاك‌كننده‌ى ستمكاران و دريابنده‌ى گريزندگان و به كيفر رساننده‌ى ظالمان
صَرِيخِ الْمُسْتَصْرِخِينَ مَوْضِعِ حَاجَاتِ الطَّالِبِينَ مُعْتَمَدِ الْمُؤْمِنِينَ.
و فريادرس فريادخواهان است و مرجع حاجت نيازمندان و محل اعتماد اهل ايمان است.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي مِنْ خَشْيَتِهِ تَرْعَدُ السَّمَاءُ وَ سُكَّانُهَا وَ تَرْجُفُ الْأَرْضُ وَ عُمَّارُهَا
ستايش خداى را كه آسمان و ساكنانش از ترس او مى‌نالند و زمين و اهلش بر خود مى‌لرزند
وَ تَمُوجُ الْبِحَارُ وَ مَنْ يَسْبَحُ فِي غَمَرَاتِهَا.
و دريا و هركه در اعماقش شناور است جوشان و خروشان‌اند.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي هَدَانَا لِهَذَا وَ مَا كُنَّا لِنَهْتَدِيَ لَوْ لَا أَنْ هَدَانَا اللَّهُ.
ستايش خداى را كه ما را به اين (دين توحيد) هدايت كرد و اگر ما را خدا راهنمايى نمى‌كرد ما خود به آن هدايت نمى‌يافتيم.
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي يَخْلُقُ وَ لَمْ يُخْلَقْ وَ يَرْزُقُ وَ لَا يُرْزَقُ وَ يُطْعِمُ وَ لَا يُطْعَمُ
ستايش مخصوص خداست كه خلق مى‌كند و كسى او را خلق نكرده و روزى مى‌دهد و خود روزى نمى‌خواهد و طعام مى‌خوراند و خود از طعام مستغنى است
وَ يُمِيتُ الْأَحْيَاءَ وَ يُحْيِي الْمَوْتَى وَ هُوَ حَيٌّ لَا يَمُوتُ بِيَدِهِ الْخَيْرُ وَ هُوَ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ
و زنده‌ها را مى‌ميراند و مرده‌ها را زنده مى‌سازد و خود زنده‌ى ابدى است و هرخيرى و به دست اوست و او بر هرچيز تواناست.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ عَبْدِكَ وَ رَسُولِكَ وَ أَمِينِكَ وَ صَفِيِّكَ وَ حَبِيبِكَ وَ خِيَرَتِكَ مِنْ خَلْقِكَ وَ حَافِظِ سِرِّكَ
خدايا! درود فرست بر محمد بنده‌ى مقربت و رسول و امين وحيت و برگزيده و حبيبت و مختارت از خلق و حافظ سرّ تو
وَ مُبَلِّغِ رِسَالاتِكَ أَفْضَلَ وَ أَحْسَنَ وَ أَجْمَلَ وَ أَكْمَلَ وَ أَزْكَى وَ أَنْمَى وَ أَطْيَبَ وَ أَطْهَرَ وَ أَسْنَى
و رساننده‌ى رسالتت به خلق، بر او درودى فرست افزون‌تر و خوب‌تر و نيكوتر و كامل‌تر و خالص‌تر و نامى‌تر و مؤثرتر و خوش‌تر و پاك و پاكيزه‌تر و بلندمرتبه‌تر.
وَ أَكْثَرَ مَا صَلَّيْتَ وَ بَارَكْتَ وَ تَرَحَّمْتَ وَ تَحَنَّنْتَ وَ سَلَّمْتَ عَلَى أَحَدٍ مِنْ عِبَادِكَ [خلقك]
درودى بيش از آنچه درود و بركت و رحمت و تهنيت و تحيت فرستادى بر هريك از بندگان خاصت
وَ أَنْبِيَائِكَ وَ رُسُلِكَ وَ صَفْوَتِكَ وَ أَهْلِ الْكَرَامَةِ عَلَيْكَ مِنْ خَلْقِكَ.
و پيغمبران و رسولانت و خاصان اهل كرامت و عزتت از ميان خلق.
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى عَلِيٍّ أَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ وَ وَصِيِّ رَسُولِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
خدايا درود فرست بر على عليه السّلام پيشواى اهل ايمان و وصى پيغمبر خداى جهانيان
عَبْدِكَ وَ وَلِيِّكَ وَ أَخِي رَسُولِكَ وَ حُجَّتِكَ عَلَى خَلْقِكَ وَ آيَتِكَ الْكُبْرَى وَ النَّبَإِ الْعَظِيمِ
و بنده‌ى خاص و ولى و دوست‌دار تو و برادر رسولت و حجت بر خلق تو و آيت و نشانۀ بزرگت و خبر با شأن و عظمتت
وَ صَلِّ عَلَى الصِّدِّيقَةِ الطَّاهِرَةِ فَاطِمَةَ سَيِّدَةِ نِسَاءِ الْعَالَمِينَ
و درود فرست بر صديقه‌ى طاهره حضرت فاطمه عليه السّلام سيده‌ى زنان عالم
وَ صَلِّ عَلَى سِبْطَيِ الرَّحْمَةِ وَ إِمَامَيِ الْهُدَى الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ سَيِّدَيْ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّة
و هم درود فرست بر دو سبط پيغمبر رحمت و دو پيشواى هدايت حضرت حسن عليه السّلام و حسين عليه السّلام دو سيد جوانان اهل بهشت
وَ صَلِّ عَلَى أَئِمَّةِ الْمُسْلِمِينَ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ
و هم درود فرست بر امامان و پيشوايان اسلام حضرت على بن الحسين عليه السّلام و محمد بن على عليه السّلام و جعفر بن محمد عليه السّلام
وَ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ وَ عَلِيِّ بْنِ مُوسَى وَ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيٍّ وَ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ
و موسى بن جعفر عليه السّلام و على بن موسى الرضا عليه السّلام و محمد بن على التقى عليه السّلام و على بن محمد النقى عليه السّلام
وَ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ وَ الْخَلَفِ الْهَادِي الْمَهْدِيِّ
و حسن بن على العسكرى عليه السّلام و خلف او امام هادى و مهدى
حُجَجِكَ عَلَى عِبَادِكَ وَ أُمَنَائِكَ فِي بِلَادِكَ صَلَاةً كَثِيرَةً دَائِمَةً.
اين‌ها حجت‌هاى تو بر بندگانت هستند و امين‌هاى تو در شهر و ديار عالم درود بسيار و دايم بر آنان فرست.
اللَّهُمَّ وَ صَلِّ عَلَى وَلِيِّ أَمْرِكَ الْقَائِمِ الْمُؤَمَّلِ وَ الْعَدْلِ الْمُنْتَظَرِ
خدايا! درود فرست بر ولى خود صاحب الامر عليه السّلام امام قائم منتظر
وَ حُفَّهُ [و احففه] بِمَلَائِكَتِكَ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَيِّدْهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ يَا رَبَّ الْعَالَمِينَ.
و او را به سپاه فرشتگان مقربت فراگير و به روح القدس مؤيدش بدار، اى پروردگار عالمين!
اللَّهُمَّ اجْعَلْهُ الدَّاعِيَ إِلَى كِتَابِكَ وَ الْقَائِمَ بِدِينِكَ اسْتَخْلِفْهُ فِي الْأَرْضِ كَمَا اسْتَخْلَفْتَ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِ
خدايا! او را مقرر فرما تا به كتاب آسمانى تو دعوت كند و به ترويج دين تو قيام فرمايد و او را خليفۀ خود در زمين گردان چنان‌كه پيشينيان او را امام و خليفه گردانيدى
مَكِّنْ لَهُ دِينَهُ الَّذِي ارْتَضَيْتَهُ لَهُ أَبْدِلْهُ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِ أَمْناً يَعْبُدُكَ لَا يُشْرِكُ بِكَ شَيْئاً.
و او را تمكين ده براى حفظ دين او كه پسند توست و خوف او را پس از اين مدت به ايمنى بدل كن تا تو را بپرستد و هيچ به تو شرك نياورد.
اللَّهُمَّ أَعِزَّهُ وَ أَعْزِزْ بِهِ وَ انْصُرْهُ وَ انْتَصِرْ بِهِ وَ انْصُرْهُ نَصْراً عَزِيزاً
خدايا! او را عزت ببخش و ما را به ظهورش عزيز گردان و او را يارى كن و ما را به او يارى فرما و او را نصرت كامل با عزت و اقتدار ببخش
وَ افْتَحْ لَهُ فَتْحاً يَسِيراً وَ اجْعَلْ لَهُ مِنْ لَدُنْكَ سُلْطَاناً نَصِيراً.
و به آسانى جهان را به دست او فتح كن و از جانب خود او را سلطنت و قدرت عنايت فرما.
اللَّهُمَّ أَظْهِرْ بِهِ دِينَكَ وَ سُنَّةَ نَبِيِّكَ حَتَّى لَا يَسْتَخْفِيَ بِشَيْءٍ مِنَ الْحَقِّ مَخَافَةَ أَحَدٍ مِنَ الْخَلْقِ.
خدايا! به دست او دينت را و سنت پيغمبرت را آشكار ساز تا آن‌كه ديگر چيزى از حق و حقيقت از ترس احدى از خلق مخفى نماند.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَيْكَ فِي دَوْلَةٍ كَرِيمَةٍ تُعِزُّ بِهَا الْإِسْلَامَ وَ أَهْلَهُ وَ تُذِلُّ بِهَا النِّفَاقَ وَ أَهْلَهُ
خدايا! ما از تو اميد داريم كه دولت باكرامت آن امام زمان را به ظهور آورى و اسلام و اهلش را به آن عزت بخشى و نفاق و اهل نفاق را با آن ذليل و خوار گردانى
وَ تَجْعَلُنَا فِيهَا مِنَ الدُّعَاةِ إِلَى طَاعَتِكَ وَ الْقَادَةِ إِلَى سَبِيلِكَ وَ تَرْزُقُنَا بِهَا كَرَامَةَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ.
و ما را در آن دولت حقّه اهل دعوت به طاعتت و از پيشوايان راه هدايت قرار دهى و بواسطه‌ى آن بزرگوار به ما كرامت دنيا و آخرت عطا فرمايى.
اللَّهُمَّ مَا عَرَّفْتَنَا مِنَ الْحَقِّ فَحَمِّلْنَاهُ وَ مَا قَصُرْنَا عَنْهُ فَبَلِّغْنَاهُ.
خدايا! آنچه از حق كه آن را به آن شناساندى به عمل آن هم وادارمان كن و آنچه نشناخته‌ايم به معرفتش برسان.
اللَّهُمَّ الْمُمْ بِهِ شَعْثَنَا وَ اشْعَبْ بِهِ صَدْعَنَا وَ ارْتُقْ بِهِ فَتْقَنَا
خدايا پريشانى ما را به او جمع گردان و پراكندگى امور ما را به وجود او اصلاح فرما و تفرقه‌هاى ما را اتحاد بخش
وَ كَثِّرْ بِهِ قِلَّتَنَا وَ أَعْزِزْ [أعزّ]بِهِ ذِلَّتَنَا وَ أَغْنِ بِهِ عَائِلَنَا وَ اقْضِ بِهِ عَنْ مَغْرَمِنَا
و عدۀ قليل ما را بسيار گردان و ذلت ما را به وجودش به عزت بدل ساز و نياز ما را به بى‌نيازى بدل گردان و دين ما را به بركتش ادا فرما
وَ اجْبُرْ بِهِ فَقْرَنَا وَ سُدَّ بِهِ خَلَّتَنَا وَ يَسِّرْ بِهِ عُسْرَنَا وَ بَيِّضْ بِهِ وُجُوهَنَا وَ فُكَّ بِهِ أَسْرَنَا
و فقر ما را جبران فرما و نقص ما را مسدود ساز و مشكلات ما را به بركتش آسان گردان و به وجود او ما را روسفيد كن و اسيران ما را آزاد ساز
وَ أَنْجِحْ بِهِ طَلِبَتَنَا وَ أَنْجِزْ بِهِ مَوَاعِيدَنَا وَ اسْتَجِبْ بِهِ دَعْوَتَنَا وَ أَعْطِنَا بِهِ سُؤْلَنَا
و حاجت‌هاى ما روا گردان و وعده‌هايى كه دادى منجز كن و به بركتش دعاهاى ما را مستجاب و درخواست‌هاى ما را عطا فرما
وَ بَلِّغْنَا بِهِ مِنَ الدُّنْيَا وَ الْآخِرَةِ آمَالَنَا وَ أَعْطِنَا بِهِ فَوْقَ رَغْبَتِنَا
و به آرزوهايى كه در دنيا و آخرت داريم برسان و به ما فوق آنچه مايليم عطا فرما
يَا خَيْرَ الْمَسْئُولِينَ وَ أَوْسَعَ الْمُعْطِينَ اشْفِ بِهِ صُدُورَنَا وَ أَذْهِبْ بِهِ غَيْظَ قُلُوبِنَا
اى بهترين سؤال‌شدگان و وسيع‌نظرتر از همه‌ى عطاكنندگان و به بركت او دردهاى باطنى ما را شفا بخش و به او خشم دل‌هاى ما را فرونشان
وَ اهْدِنَا بِهِ لِمَا اخْتُلِفَ فِيهِ مِنَ الْحَقِّ بِإِذْنِكَ إِنَّكَ تَهْدِي مَنْ تَشَاءُ إِلَى صِرَاطٍ مُسْتَقِيمٍ
و به وجودش ما را با همه‌ى اختلاف‌هايى كه شده است به حق هدايت فرما كه تو البته هركه را خواهى به راه راست هدايت مى‌فرمايى
وَ انْصُرْنَا بِهِ عَلَى عَدُوِّكَ وَ عَدُوِّنَا إِلَهَ الْحَقِّ آمِينَ.
و به ظهور او ما را بر دشمنانت و دشمنان ما نصرت بخش. اى خداى به حق اين دعا را به كرمت مستجاب فرما.
اللَّهُمَّ إِنَّا نَشْكُو إِلَيْكَ فَقْدَ نَبِيِّنَا صَلَوَاتُكَ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ غَيْبَةَ وَلِيِّنَا
بار الها! ما به درگاه تو شكايت مى‌كنيم از فقدان پيغمبرت صلّى اللّه عليه و آله و از غيبت امامان ما
وَ كَثْرَةَ عَدُوِّنَا وَ قِلَّةَ عَدَدِنَا وَ شِدَّةَ الْفِتَنِ بِنَا وَ تَظَاهُرَ الزَّمَانِ عَلَيْنَا
و بسيارى دشمنانمان و كمى عددمان و فتنه‌هاى سخت بر ما و غلبه‌ى روزگار بر ما،
فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ [آلِ مُحَمَّدٍ] وَ أَعِنَّا عَلَى ذَلِكَ بِفَتْحٍ مِنْكَ تُعَجِّلُهُ وَ بِضُرٍّ تَكْشِفُهُ
پس درود فرست بر محمد صلّى اللّه عليه و آله و آلش و ما را در همه‌ى اين امور يارى كن به فتح عاجلى از جانب خود و برطرف ساختن رنج و سختى
وَ نَصْرٍ تُعِزُّهُ وَ سُلْطَانِ حَقٍّ تُظْهِرُهُ وَ رَحْمَةٍ مِنْكَ تُجَلِّلُنَاهَا وَ عَافِيَةٍ مِنْكَ تُلْبِسُنَاهَا بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ. [1]
و نصرت با اقتدار و عزت و سلطنت حق كه تو آشكار مى‌گردانى و رحمتى از خود كه بر همه‌ى ما شامل گردد و لباس عافيتى كه ما را بپوشاند، به حقّ رحمت نامنت‌هايت، اى مهربان‌ترين مهربانان عالم.
[1] ) مفاتيح الجنان: ص 179.