صلوات بر امام زمان (ع)

صلوات بر امام زمان (ع)

در فصل دهم از باب زیارات، دو مقام است: مقام دوم؛ زیارت های امام زمان علیه السلام، در اینجا ذكر صلوات بر آن حضرت‏ را بیان می کنیم:

 

 

اَللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ صَلِّ عَلَى وَلِيِّ الْحَسَنِ وَ وَصِيِّهِ وَ وَارِثِهِ

پروردگارا درود و رحمت فرست بر محمد و اهل بيت او و درود فرست بر ولى و جانشين حسن (عسكرى) و وصى و وارث او

الْقَائِمِ بِأَمْرِكَ وَ الْغَائِبِ فِي خَلْقِكَ وَ الْمُنْتَظِرِ لِإِذْنِكَ‏

كه به امر و فرمان تو قيام خواهد كرد و اكنون در ميان خلق تو پنهان است و براى ظهورش منتظر اذن توست

اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَيْهِ وَ قَرِّبْ بُعْدَهُ وَ أَنْجِزْ وَعْدَهُ وَ أَوْفِ عَهْدَهُ وَ اكْشِفْ عَنْ بَأْسِهِ حِجَابَ الْغَيْبَةِ

پروردگارا درود فرست بر او و بعد فراقش را بدل به قرب وصال گردان و وعده او را محقق گردان و بعهدش وفا كن حجاب غيبت حضرتش كه بلاى سخت است برطرف بفرما

وَ أَظْهِرْ بِظُهُورِهِ صَحَائِفَ الْمِحْنَةِ وَ قَدِّمْ أَمَامَهُ الرُّعْبَ وَ ثَبِّتْ بِهِ الْقَلْبَ وَ أَقِمْ بِهِ الْحَرْبَ‏

و بظهور آن بزرگوار صحيفه دفترهاى رنج و محنت را پديدار ساز و پيش از ظهورش دشمنان را از او مرعوب و ترسان و دوستان را ثبات و آرامش قلب اعطا كن و جنگ و جهاد را بظهورش برانگيز

وَ أَيِّدْهُ بِجُنْدٍ مِنَ الْمَلاَئِكَةِ مُسَوِّمِينَ وَ سَلِّطْهُ عَلَى أَعْدَاءِ دِينِكَ أَجْمَعِينَ‏

و او را با سپاهى از فرشتگان با نشان بر همه دشمنان دينت او را مسلط و غالب ساز

وَ أَلْهِمْهُ أَنْ لاَ يَدَعَ مِنْهُمْ رُكْناً إِلاَّ هَدَّهُ وَ لاَ هَاماً إِلاَّ قَدَّهُ وَ لاَ كَيْداً إِلاَّ رَدَّهُ وَ لاَ فَاسِقاً إِلاَّ حَدَّهُ‏

و باو الهام كن كه از آن دشمنان دين هيچ‏ركنى نگذارد جز آنكه ويران سازد و هيچ رئيسى در آنها نباشد جز آنكه قطع و نابود ساز و هيچ مكر و كيدى نكنند جز آنكه شر آن را به خود آنها برگرداند و هر فاسقى را حد زند

وَ لاَ فِرْعَوْنَ إِلاَّ أَهْلَكَهُ وَ لاَ سِتْراً إِلاَّ هَتَكَهُ وَ لاَ عَلَماً إِلاَّ نَكَّسَهُ وَ لاَ سُلْطَاناً إِلاَّ كَسَبَهُ‏

و هر فرعون گردنكشى را هلاك سازد و هر پرده بردرد و هر پرچم را سرنگون سازد و هيچ حكومت و سلطنتى نگذارد جز آنكه در تصرف آرد

وَ لاَ رُمْحاً إِلاَّ قَصَفَهُ وَ لاَ مِطْرَداً إِلاَّ خَرَقَهُ وَ لاَ جُنْداً إِلاَّ فَرَّقَهُ وَ لاَ مِنْبَراً إِلاَّ أَحْرَقَهُ‏

و هر سر نيزه و قدرتى را در هم بشكند و هر سبب را پاره سازد و هر سپاهى را متفرق و مقهور گرداند و منبرى نگذارد جز آنكه همه را بسوزاند

وَ لاَ سَيْفاً إِلاَّ كَسَرَهُ وَ لاَ صَنَماً إِلاَّ رَضَّهُ وَ لاَ دَماً إِلاَّ أَرَاقَهُ وَ لاَ جَوْراً إِلاَّ أَبَادَهُ‏

و هر شمشيرى بشكند و هر بت را خرد سازد و خون همه بريزد و هر جور و ستم را نابود گرداند

وَ لاَ حِصْناً إِلاَّ هَدَمَهُ وَ لاَ بَاباً إِلاَّ رَدَمَهُ وَ لاَ قَصْراً إِلاَّ خَرَّبَهُ (أَخْرَبَهُ) وَ لاَ مَسْكَناً إِلاَّ فَتَّشَهُ‏

و هر سنگر و حصن محكم را ويران كند و هر درگاه را ببندد و به كلى مسدود كند و هيچ كاخى نگذارد جز آنكه همه را خراب و ويران سازد و هيچ مسكن و منزل نباشد جز آنكه تفتيش كند

وَ لاَ سَهْلاً إِلاَّ أَوْطَأَهُ وَ لاَ جَبَلاً إِلاَّ صَعِدَهُ وَ لاَ كَنْزاً إِلاَّ أَخْرَجَهُ بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ‏

و هر زمين هموار زير پا آرد و بر هر كوه بالا رود و هر گنج در زمين پنهان است همه را بيرون آرد اى مهربانترين مهربانان به كرم و رحمتت اجابت فرما.