فرهنگ الفبایی مهدویت :‌حرف ث

ثاراللّه

«ثار»؛ يعني، خون، دشمن، کين خواهي و خونخواهي. به‏شخص‏کين خواه «ثائر» و به کسي که از وي کين کشيده شود «مثئور» و به کسي که براي او کين خواهي شده «مثئورٌ به» گويند. 1 «ثاراللّه» براي اولين‏بار درمتون شيعه، در زيارت‏هاي مربوط به امام حسين‏عليه السلام و زيارت عاشورا ذکر شده است. مرحوم کليني در باب زيارت قبر امام حسين‏عليه السلام، به اين ترکيب اشاره کرده و پس از آن، در کامل الزيارات و مصباح کفعمي و بعدها در بحارالانوار نقل شده است: «... السَّلامُ عَلَيْکَ يا ثارَاللَّهِ وَابْنَ ثارِهِ وَالوِتْرَ المَوْتُور...». 2 اين‏عبارت درزيارت وارث‏هم‏آمده. قرآن درباره قصاص و خونخواهي مي‏فرمايد: «وَ مَنْ قُتِلَ مَظْلُوماً فَقَدْ جَعَلْنا لِوَلِيِّهِ سُلْطاناً فَلا يُسرِفْ فِي‏القَتْلِ اِنَّهُ کانَ مَنْصُوراً» 3؛ «وکسي‏که خون‏مظلومي‏راناحق بريزد ما به ولي او حکومت و تسلط به قاتل داديم، پس در مقام انتقام آن ولي در قتل و خونريزي اسراف نکند که او از جانب ما مؤيد و منصور خواهدبود». امام‏صادق‏عليه السلام ذيل اين آيه فرمود: «مراد از اين آيه حسين‏بن علي‏عليه السلام است‏که مظلوم‏کشته شدومااولياي اوييم وقائم‏ماوقتي قيام‏کند »ثار« اورا طلب خواهدکرد وانتقام‏اوراخواهد گرفت». 4

ثُوَیَّه

نام سرزمینی در نواحی کوفه است. امام صادق (ع) در تفسیر آیه شریفه «ان الذی فرض علیک القرآن لرادک الی معاد» 1؛ به راستی خداوندی که قرآن را بر تو واجب کرد، تو را به بازگشت گاه بازگرداند. فرمود: «به خدا سوگند، دنیا سپری نمی شود تا (در زمان رجعت) رسول اکرم (ص) و امیرمؤمنان (ع) در ثُوَیَّه همدیگر را ملاقات کنند و در آن جا مسجدی بسازند که دوازده هزار در داشته باشد.» 2